Hazır giyim sektörünün gelişip yaygınlaşması ile birlikte dikiş makinesi tamirciliği yok olmak üzereyken 70 yaşındaki Mehmet Seyis, Denizli ve Burdur’un ilçelerini her ay gezerek yaklaşık 150 ile 200 yıllık dikiş makineleri tamir ediyor. Denizli’nin Çameli ilçesine de gelerek tamir yapan Seyis, evinden de uzak bir yaşam mücadelesi veriyor. Mesleğin baba mesleği olduğunu ve minibüsünün içinde bütün tesisatlarının olduğunu ifade eden Seyis, aynı zamanda asırlık makinelere hayat veriyor. İnsanların kendileri için değerli olan dikiş makinelerini atmak istemediğine işaret eden Mehmet Seyis, “Kimileri ninesinden kimileri annesinden kalan makineleri getiriyor. Kulp, Silvan ve Hani gibi ilçelerin yanı sıra Mardin’den dahi müşteri geliyor. Bu makineler yenilerinden daha sağlam” diye konuştu.
Tamirde kullandığı malzemeleri gösteren Mehmet Usta, Türkiye’de malzeme bulunmadığını deniz yolu ile geldiğini, birçok malzemenin sadece kendisinde olduğunu vurguluyor. Makine kafalarını gösteren 50 yıllık usta, “Bunları değiştirip müşterilerimizin istekleri doğrultusunda kol takıyoruz. Yüz yılı aşkın makineleri tamir ediyorum. Hayatımın büyük kısmını işyerinde tamircilik yaparak geçirdim ve geçimimi hala mesleğimle sağlıyorum. Çalışmayı sevdiğim için devam edeceğim” dedi.
Çeyizinden kalan dikiş makinesinin tamiri için geldiğini belirten müşteri Nurten Aydınhan, “Eskiden annelerimiz dikiş makinelerini çok kullanırdı. Konfeksiyon bu kadar gelişmediği için genellikle evde kıyafet dikilirdi. Şimdi evlerde hobi olarak dikiş dikenler var. Arızalan makinem ustanın elinde can buldu. Mutlu oldum” ifadelerini kullandı.
