Denizli’de yaklaşık 20 yıl önce eşi kendisinden ‘tahta kaşık’ isteyince almak yerine kendisi yapmaya karar veren 70 yaşındaki adam, o yıldan bu yana bulduğu ağaç ve odun parçaları ile kaşık, mutfak gerekçeleri ve çeşitli oyuncaklar yapmaya başladı. Hulusi Korkmaz, hobi olarak devam ettirdiği ağaç oymacılığı işini şimdilerde ise 10 yaşındaki torununa öğretmeye başladı.
Denizli’nin Pamukkale ilçesinde yaşayan Hulusi Korkmaz, bulduğu ağaç dalları ve odun parçalarını adeta geri dönüşüm tesisinde işler gibi çeşitli araç ve gereçlere çeviriyor. Korkmaz, tahta kaşıklardan çeşitli mutfak malzemelerine, sandalyelerden oyuncaklara kadar birçok ürünü elleri ile işleyerek yapıyor. Babasında ağaç oymacılığı işi yaptığını ve bu işi çocukluğundan babasından öğrendiğini ancak 20 yıl önce tamamen yapmaya başladığını ifade eden Korkmaz, ağaç oymacılığı işine kendisini en çok teşvik edenin ise eşinin ağaç kaşık istemesi olduğunu kaydetti. Korkmaz, “Babam zamanında bunları yaparken ondan gördüğüm eğitime nazaran ileride belki 10-20 sene hatta babam öldükten, kendi başıma kaldıktan sonra ‘babamın yaptıklarını ben niye yapamayayım?’ diye kendim tasarladım kafamda başladım. Belki 20 sene önce benim hanımım tahta kaşık istedi, ‘kaşık al gel pazardan’ dedi. Babam kaşığı yaparken ben gördüm, ‘ben niye yapmayayım’ dedim. Geçtim başına, başladım yapmaya. Babamdan gördüğüm için hiç acemilik çekmeden bütün malzemeleri, aletleri kendim hazırladım. Öyle devam ettim” diye konuştu.
Kendisinin yaptığı ürünleri ücretsiz olarak komşularına verdiğini dile getiren Korkmaz, yeni ürün yaptığı gibi aynı zamanda ahşap ürünlerin eksik olan parçalarını da yapabildiğini vurguladı. Korkmaz yaptığı işi şöyle anlattı:
“Ağaçları da komşulardan ağaç budama, aşı yapma gibi işlerden çıkan ağaçları getirip evde değerlendiriyordum. Gerekli malzeme çıkacakları ayırıyordum. Diğerlerini doğrayıp odun olarak yakıyordum, kullanıyordum. 15 senedir böyle kendi halimde vakit geçirmek için ağaçtan at, araba, eşek, hayvan gibi doğal olarak gördüğüm şeyleri yapıyorum. Ağacı değerlendirdiğim zaman bir eşyanın neyi eksik olursa onu tamamlıyordum. Bacağı eksik olana bacak yapıp altına teker takıp çocuklara burada oyuncak olarak sokakta oynuyorlar. İhtiyacı olan istiyor, ben de kaşıktır, kepçedir ne isterlerse veriyorum komşulara. Ben satış yapmam hiçbir zaman. Burada 100 tane de olsa bekler gelen giden alır. Sarımsak dövücüden tutun da eski çamaşır tokuşlarına kadar komşuların neye ihtiyacı olursa isteyene veriyorum. Ağaçlardan kaşık, oyuncak, çatal, hayvan figürleri, sandalye, masa olarak değerlendiriyorum, yapıyorum. Torunum Yiğit Korkmaz öğrenirse öğretmeye çalışıyorum. Biraz daha zamanı var.”
Dedesinin hobi olarak yaptığı ağaç oymacılığı işine merak saran torun Yiğit Korkmaz da, dedesi ile aynı hobiyi icra ettiği için çok mutlu olduğunu anımsattı. 10 yaşındaki Korkmaz, “Okuldan gelince dedeme yardım etmeye çalışıyorum. Dedem bana nasıl kaşık yapıldığını anlatıyor. Dedeme yardım ettiğimde dedem mutlu olduğu için ben de mutlu oluyorum. Ben de öğrenip çocuklarıma, torunlarıma öğretmek istiyorum” şeklinde konuştu.
